فیلم کوتاه «بازماندگان» روایتگر زندگی بازماندگان افرادی است که اقدام به اهدای عضو می کنند و ادامه زندگی افرادی که عضو را دریافت می کنند.
شاید او که اعضای بدن یکی از عزیزانش را هدیه می کند خاطرات چندان خوبی از سفرکرده اش ندارد ، ولی خاطراتی خوش برای کسی که زندگی دوباره گرفته برجای می ماند و شاید از نظر فیلمساز ، بهشت را نصیب فرد کند .
رضا یوسفی با ساخت بازمانده ، نگاه انسان دوستانه اش را چنان به رخ می کشد که سیاه نمایی او درمورد خانوادۀ متوفا پس از پایان فیلم به سرعت فراموش می شود و فکر را با سرعت زیاد به سمت این عمل پسندیده می برد .
کارگردان آنچنان که به عنوان نویسنده در اثر قدرت نمایی می کند، به عنوان کارگردان و در مسیر ساخت اثر چندان موفق نبوده است .فیلم هیچ قالب مشخصی را پی نمی گیرد و به راحتی می توان گفت رد پای چندین فیلمساز را در این اثر مشاهده می شود .
یوسفی با ترکیب و به نمایش گذاشتن سینمای بزرگان ایران ، دقت خود در تماشای فیلم را به رخ بینندگان می کشد و هر چه می تواند آن را پر قدرت تر نشان می دهد ؛ اما هر کدام از آنها به تنهایی قوی و زیبا هستند وبه نظر می رسد در کنار هم بودنشان چندان لطفی ندارد .
